احدی، س.، 1392. الزامات، حدود و مقررات استانداردهای آلایندگی تولیدی خودروهای سواری، سبک و سنگین یورو 2 و یورو 4، پالایش و پیش‌بینی هوا، شرکت کنترل کیفیت هوا، جلد اول.
بهروز، ح.؛ باباخانی، ف. و سرکار، ع.، 1388. سامانه‌های مدیریت سرعت در نظام حمل‌و‌نقل و ترافیک، تهران، شرکت کنترل ترافیک تهران.
پوراحمد، ا. و حیدری، ر.، 1395. بررسی آلودگی‌های زیست محیطی درکشورهای جهان اسلام، فصلنامه پژوهشهای سیاسی جهان اسلام، ۶ (۱)، ۱۴۳-۱۷۰.
تاران، م.؛ عزیزی، ا. و خمان، آ.، 1392. آسیب‌شناسی طرح جامع کاهش آلودگی هوا»، اولین همایش ملی آلودگی هوا، اثرات و اقدامات کنترلی در ایران.
خوشنویس، م. و پژویان، ج.، 1395. بررسی مقایسه‌ای اثر آلودگی زیست محیطی بر شاخص توسعه انسانی در کشورها با سطوح مختلف توسعه یافتگی، فصلنامه مطالعات اقتصاد انرژی، ۱۲ (۴۸)، ۳۳-۶۱.
درگاهی، ع.؛ گلستانی‌فر، ح. و علوی، س.، 1391. بررسی میزان آلاینده‌های خروجی از اگزوز اتومبیل‌های شهر کرمانشاه و تاثیر آن بر سلامت انسان، دومین کنفرانس ملی بهداشت، ایمنی و محیط‌زیست.
راهنمای مصرف سوخت ایران ویژه خودروهای بنزینی، 1389. شرکت ملی نفت ایران.
رستم نژاد، م.؛ مومنی، ع. و آل ابراهیم، ن.، 1382. بررسی آلاینده‌ها و کارایی موتور گازسوز و اثرات زیست محیطی آن»، چهارمین همایش مراکز تحقیق و توسعه صنایع و معادن.
شرکت مطالعات جامع حمل‌و‌نقل و ترافیک تهران. 1394. سالنامه آماری شهرداری شهر تهران.
معصومی، ع. و ایزانلو، ح.، 1394. معاینه فنی و تاثیر آن بر کاهش آلودگی هوا، جلد اول
موسیوند، ع.؛ شمس‌الدینی، ع. و اسدالهی همدانی، ا.، 1396. تخمین میزان آلودگی هوا با استفاده از داده‌های حجم ترافیک عبوری و داده‌های روزانه جوی در محدوده شهر مشهد،برنامه‌ریزی و آمایش فضا، ۲۱ (۲)، ۱۹۷-۲۱۸.
مهتابی، م. و طاهریان، م.، 1396. ارزیابی میزان اثربخشی معاینه فنی بر بهبود عملکرد خودرو و کاهش آلودگی هوا، فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط‌زیست.
میرشی، س.؛ عنایتی آهنگر، ف. و حسینی، و.، 1391. بررسی تاثیر الگوی رانندگی بر میزان آلایندگی تولیدی توسط خودروها در شهر تهران، دوازدهمین کنفرانس بین المللی مهندسی حمل‌و‌نقل و ترافیک.
نادریان، م.، 1389. مطالعه تطبیقی سیاست‌های اعمالی بر خودروها برای کاهش آلایندگی هوا در ده کشور آسیایی، اقتصاد انرژی.
ناصحینیا، ح.؛ رحمانی، آ.؛ قاینی، غ. و مهدینیا، س.م.، 1395. کاربرد روش‌های نوین حذف آلاینده‌های خطرناک زیست‌محیطی و بهداشتی با استفاده از نانوفتوکاتالیست‌ها، کومش، ۱۸ (۳)، ۳۰۹-۳۱۶.
نژادملایری، و. و جعفرزاده، ج.، 1395. نقش خودروهای الکتریکی در کاهش آلودگی هوا و توسعه محیط‌زیست هوشمند، اولین کنفرانس ملی شهر هوشمند.
نظری، ر.؛ مهدوی عادلی، م. و دادگر، ی.، 1391. بررسی عوامل موثر بر آلودگی محیط‌زیست در ایران طی دوره 1392-1353، فصلنامه علمی-پژوهشی، پژوهشهای رشد و توسعه اقتصادی
نــوری،ح.؛میردامادی، ا. و آقایان، س. ع.، 1396. کاهش آلاینده‌های NOx و SOx در واحدهای صنعتی با استفاده ازشتاب دهنده الکترون، مجله پژوهش فیزیک ایران، ۱۷ (۲)، ۳۲۱-329.
هاشمیان، س.ع.، 1384. برآورد خسارت‌های ناشی از آلاینده‌های Co و Nox خروجی از خودروهای با قوای محرکه پیکان بر سلامتی، اولین همایش آلودگی هوا و اثرات آن بر سلامت.
Zhang, J.; Wang, F.; Wang, K.; Lin, W. and Chen, C., 2011. Data-Driven Intelligent Transportation Systems: A Survey, IEEE Trans. Intell Transp. Syst, 5, 1-16.
McCall, J. and Trivedi, M., 2006. Video-based lane estimation and tracking for driver assistance: Survey, system, and evaluation, IEEETrans. Intell. Transp. Syst., 7, 20–37.
Krzyzanowski, M., 2008. WHO Air Quality Guidelines for Europe, J.Toxicol.Environ.Health A, 71, 47-50.
Sivaraman, S. and Trivedi, M., 2010. A general active-learning framework for on-road vehicle recognition and tracking, IEEE Trans. Intell. Transp. Syst., 11, 267–276.
WHO. 2006. WHO's global air-quality guidelines, Lancet, 368, 1302.
)